Özet
Orta Asya’da MÖ 800 yıllarında bir kuraklık yaşandı. Bu nedenle İskitler doğudan batıya göç etti ve Karadeniz’in kuzeyindeki bozkırlara geldi. Grekler ise koloni kurmak amacıyla Karadeniz’e ulaştı. Bu esnada Grekler Karadeniz’in hem güneyinde hem de kuzeyinde koloni şehirleri kurdu. Bu gelişmeler sonucunda İskitler ve Grekler arasında ilişkiler başladı. Karadeniz’in kuzeyinde İskit egemenliğinden sonra Sarmat egemenliği başladı. Sarmat egemenliği döneminde de İskit ve Grek ilişkileri devam etti. İki toplum arasında iktisadi, askerî ve kültürel ilişkiler oldu. Grek kolonistler İskitlerden ihtiyaçları olan malları aldılar. İskitlere ise ihtiyaçları olan malları sattılar. İskit ülkesinden en fazla buğday ihraç edildi. Diğer ihraç malları arasında sığır, deri ve kürk bulunuyordu. İskit ülkesine Grek malları ve zanaat ürünleri ihraç ediliyordu. Bunların başında zeytinyağı ve şarap geliyordu. İskit askerî gücünü ve İskitlerin ok atıcılıktaki başarısını bilen Grekler, Atina şehrinin korumasında İskit okçularından yararlandılar. İskitler gelenek ve göreneklerine çok bağlıydılar. Dış kültür etkileri ve karşılıklı kültürel etkileşime kapalıydılar. Buna rağmen İskitlerden Grek kültür çevresine gidenler oldu. Kendi kültürlerini anlatma ya da kendi kültürleriyle Grek kültürünü karşılaştırma imkânı buldular. Bu çalışmada İskitler ile Grekler arasında gerçekleşen ilişkiler iktisadi, askerî ve kültürel boyutuyla ortaya konulmaya çalışıldı.
Anahtar Kelimeler: İskitler, Grekler, Karadeniz, Kültür, Ticaret
Bu makale 1 kez okundu